We couldn’t sleep
our dogs howling all night.
We didn’t think for a second
it was their voice
the messengers of death
warning us like vigilant guards
of a break-in
ready to happen in our house.
We stayed awake
in the quiet of our small room
stubbornly, whining
like children treated unjustly
waiting without dinner
to grow up all at once
in one night
and finally receive
the explanation for their unjust punishment
and the world.
Οι φύλακες
Κοιμηθήκαμε δύσκολα εκείνο το βράδυ
με τα σκυλιά μας ν’αλυχτούν όλη τη νύχτα.
Ούτε στιγμή δεν το σκεφτήκαμε πως ήταν
η φωνή τους
αγγελιοφόρος του θανάτου
και πως σαν φύλακες καλοί μας προειδοποιούσαν
για τη διάρρηξη που θα επιχειρούσε στο σπίτι μας.
Μέσα στην ησυχία του μικρού μας δωματίου
ξαγρυπνούσαμε
με το πείσμα και το παράπονο
παιδιών που τ’αδικήσανε και περιμένουν νηστικά
να μεγαλώσουνε πολύ σε μία νύχτα
να λάβουν εξήγηση για την άδικη τιμωρία τους
και τον κόσμο.
Translated by Karen Van Dyck and found in Austerity Measures.
Source: https://brooklynrail.org
Find more here: danaesioziou.wordpress.com
